Espainia 10. postu kezkagarrian dago jabetza industrialaren eskubideak urratzen diren munduko ekonomien artean. EUIPOren azken azterlanaren arabera, aztertutako 11 sektoreetan urtean 6.766 milioi euro galtzen dira salmentetan faltsifikazioen ondorioz (urteko salmenten %10,6), eta 53.467 lanpostu. Kontsultatu Txostena eta Infografia.

Fenomeno horrek gehien kaltetutako sektorea “jantziena” da; 3.808 milioi galtzen dira urtean, hots, salmenta guztien %14,9. Sektore hauek jarraitzen die: sendagaiak, kosmetika, ardo eta edari destilatuak, eta telefono adimendunak.

Zenbait produktutan, edari, elikagai, lurringai, botika edo automobilen osagaietan, adibidez, kontsumitzaileek beren segurtasunerako eta osasunerako kaltegarriak izan daitezkeela ikusten dute; luxuzko artikuluetan, berriz, jendeak ez du ondorio negatibo handirik ikusten faltsifikazioan, ez duelako uste horren beharrezkoak direnik (larrukigintza eta ehungintza dira arazo honek gehien eragiten dien sektoreak). Hala ere, faltsifikazioen fenomenoak dakartzan ondorioak, hala nola eskubide sozialen galera, mafiak eta pertsonen salerosketa, iritzi publikoa astintzera heltzen dira. Faltsifikatutako produktu soil bat erostearekin halako sareak bultzatzen dira, eta bide ematen du hausnarketarako, produktu faltsifikatuak erosiz gero kontsumitzaile gisa galtzen dituen eskubideekin gertatzen den moduan.

Lehen, faltsututako produktu gehienak luxuzko produktuak ziren, poltsa garestiak, kasu, baina gaur egun edozein motatako produktuak faltsifikatzen dira, besteak beste, jostailuak, bateria, lurrin eta sendagaiak.

Dendetan erosterakoan egiaztatzeko aholkuak

1. Prezioa susmagarriki merkea da, ez fidatu gangez.
2. Produktuaren kalitatea espero baino eskasagoa da, adibidez, jostura edo kremailera akastunak arropan eta larruan
3. Produktuak itsasgarri, plastiko edo kimika usaina du
4. Ontziratzea, etiketatzea eta irudiak kalitate eskasekoak dira
5. Salmenta-gunea ez da ohikoa mota horretako produktu batentzat...

...izan gogoan, onegia bada egia izateko, seguruenik ez da hala izango.

Kontsumitzailearentzat: kalitate txikiko eta bermerik gabeko produktuak, erreklamatzeko eskubiderik ez, segurtasunarentzat eta osasunarentzako arriskua...

Mafientzat: lan-esplotazioa bultzatzea, kapital zuriketa, krimen antolatua...

Enpresentzat: diru-galera handia, denbora galtzea auzitegietan, lehia desleiala, irudiari kaltea...

Herrialdearentzat: lanpostu suntsiketa, diru-sarrera publikoen gutxitzea, ikerketa, garapena eta berrikuntzarako pizgarriak uxatzea, turismo-irudiari kaltea...

Ingurumenarentzat: Ingurumena babesteko araurik gabeko eta murrizketa, birziklapena edo berrerabilpena sustatzen duten lan-protokolorik gabeko ekoizpena.

2014n Patenteen eta Marken Espainiako Bulegoaren (PMEB) eta Markaren Defentsarako Elkartearen (ANDEMA) artean egindako azterlan baten arabera, ia 5 milioi pertsonak erosten dituzte produktu faltsifikatuak urtero Espainian, batez ere merkatu txiki, azoka eta top manta direlakoetan, eta horrelako gero eta produktu gehiago erosten dute Interneten. 13,2 milioi pertsonak aitortzen dute ezagutzen dutela bere inguruan faltsifikazioak erosi dituen norbait.

Azterlanean, ondorioztatu zen faltsifikazioak erosten dituztenek honako profil hau dutela:

• Kontsumitzaile gazteak dira (18 urtetik 29 urtera bitartekoak).
• 000 biztanle baino gehiagoko hiriguneetan bizi dira.
• Etxeko erosketak erabaki ohi dituzten hiritarrak dira.
• Markari leialtasun txikiagoa gordetzen dioten kontsumitzaileak dira.
• Faltsifikazioen ondorioez kontzientzia gutxien duten norbanakoak dira.
• Markako produktuetan prestigioa bilatzen duten kontsumitzaileak dira.
• Produktua beren itxaropenei egokitzea bilatzen ez duten kontsumitzaileak dira.
• Marken kontsumoa beren bizimoduarekin bat ez datorren norbanakoak dira.
• Kontsumitzailearen inguruan faltsifikazioak erosten dira.
• Prezioa da giltzarri faltsifikazioak erostea erabakitzean.